Pisma ascetyczne. T1 (Bazyli Wielki) Zobacz większe

48,00 zł

Informacje dodatkowe

Wydanie Drugie, 2011
Seria Źródła Monastyczne
ISBN 9788373543904
Oprawa Miękka
Format 125x195
Stron 296
Brak Tekst który się nie wyświetla i musi być na końcu, jeśli nie ma podtyułu

Podziel się

Święty Bazyli Wielki

Pisma ascetyczne, tom 1

Pisma ascetyczne św. Bazylego Wielkiego należały w starożytności i należą do dzisiaj, zwłaszcza na chrześcijańskim Wschodzie, do ścisłego kanonu lektur duchowych. Stanowią podstawę teologiczną całego monastycyzmu wywodzącego się z tradycji greckiej, a nadto, przez przekład łaciński, wywarły znaczny wpływ na prawodawstwo zakonne Zachodu.

Najważniejsze z nich tworzą zbiór, który ułożył sam Bazyli, nazywając go Zarysem ascezy. Włączył do niego sześć pism: poza Wstępem, dwa krótkie utwory: O sądzie Bożym i O wierze, oraz trzy najbardziej znane jego dzieła, określane mianem „reguł”: Reguły moralne, Reguły Dłuższe i Reguły Krótsze.

Niniejszy tom zawiera przekład czterech pierwszych pism zbioru (Wstęp do zarysu ascezy, O sądzie Bożym, O wierze, Reguły moralne). Odnajdujemy w nich dążenie Bazylego, aby szybko rodzący się w IV wieku ruch ascetyczno-pustelniczy w Azji Mniejszej zorganizować według zasad Ewangelii i Kościoła. Chociaż pisma te zostały włączone do zbioru przeznaczonego dla środowisk monastycznych, niemniej zawierają wezwania skierowane do wszystkich chrześcijan.

O tym, że ten, kto troszczy się o rzeczy mniejsze, nie powinien lekceważyć większych; powinien wpierw wypełnić największe z przykazań, jednocześnie spełniając mniejsze.

Z Ewangelii św. Mateusza: Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie opuszczać. Przewodnicy ślepi, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda! (23,23n).

O tym, że nie trzeba gromadzić dla siebie skarbów na ziemi, ale w niebie i w jaki sposób gromadzi się skarby w niebie.

Z Ewangelii św. Mateusza: Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną (6,19n).

Napisz recenzje

Pisma ascetyczne, tom 1

Pisma ascetyczne, tom 1

Pisma ascetyczne św. Bazylego Wielkiego należały w starożytności i należą do dzisiaj, zwłaszcza na chrześcijańskim Wschodzie, do ścisłego kanonu lektur duchowych. Stanowią podstawę teologiczną całego monastycyzmu wywodzącego się z tradycji greckiej, a nadto, przez przekład łaciński, wywarły znaczny wpływ na prawodawstwo zakonne Zachodu.

Najważniejsze z nich tworzą zbiór, który ułożył sam Bazyli, nazywając go Zarysem ascezy. Włączył do niego sześć pism: poza Wstępem, dwa krótkie utwory: O sądzie Bożym i O wierze, oraz trzy najbardziej znane jego dzieła, określane mianem „reguł”: Reguły moralne, Reguły Dłuższe i Reguły Krótsze.

Niniejszy tom zawiera przekład czterech pierwszych pism zbioru (Wstęp do zarysu ascezy, O sądzie Bożym, O wierze, Reguły moralne). Odnajdujemy w nich dążenie Bazylego, aby szybko rodzący się w IV wieku ruch ascetyczno-pustelniczy w Azji Mniejszej zorganizować według zasad Ewangelii i Kościoła. Chociaż pisma te zostały włączone do zbioru przeznaczonego dla środowisk monastycznych, niemniej zawierają wezwania skierowane do wszystkich chrześcijan.

O tym, że ten, kto troszczy się o rzeczy mniejsze, nie powinien lekceważyć większych; powinien wpierw wypełnić największe z przykazań, jednocześnie spełniając mniejsze.

Z Ewangelii św. Mateusza: Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie opuszczać. Przewodnicy ślepi, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda! (23,23n).

O tym, że nie trzeba gromadzić dla siebie skarbów na ziemi, ale w niebie i w jaki sposób gromadzi się skarby w niebie.

Z Ewangelii św. Mateusza: Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną (6,19n).