Wojciech Bedyński

Klasztor w Mayo

• Wyślij do znajomego

  

  Klasztor w Mayo

  Aby zrozumieć istnienie w VIII w. na samym zachodzie Irlandii angielskiego klasztoru, w którym mnisi hołdowali zwyczajom Kościoła celtyckiego, w przeciwieństwie do większości swoich braci w wierze w samej Irlandii, nie wystarczy znajomość chronologii wydarzeń. Potrzebne jest wniknięcie w kulturę i religijność VII-wiecznej Northumbrii, gdzie ścierały się ze sobąwpływy celtyckiej i rzymskiej misji. Ale nie tylko, gdyż należy także znać specyfikę klasztorów kolumbańskich powiązanych z Ioną i wiedzieć, że sama Irlandia nie była pod względem religijnym jednolita. 
  
  Klasztor w Mayo zdecydowanie jest wyjątkowy, unikalny zarówno w kontekście Irlandii, jak i w Europie. Początkowo był jedynym anglosaskim klasztorem na mniejszej z wysp brytyjskich w epoce, gdy to Irlandczycy pielgrzymowali pro Christi amore do wielu miejsc w Europie. Przez długie lata zachował ten oryginalny charakter. Później powoli, w miarę biegu kolejnych wieków coraz bardziej „integrował się” z Irlandią i jej historią. W końcu została jedynie pamięć tkwiąca w nazwie „Mayo Sasów”, a także w świadomości ludzi, a tam – do pewnego stopnia – istnieje do dziś. Lokalność bowiem, podobnie jak i tożsamość, zawsze potrzebuje wsparcia i uzasadnienia w historii.

  Współczesne Mayo jest trzecim pod względem wielkości hrabstwem w Republice Irlandii. Położone na zachodnim wybrzeżu rozciąga się od jeziora Corrib i fiordu Kilary Harbour na południu aż po zatokę Killala na północy. Od zachodu posiada urozmaiconą linię brzegową Oceanu Atlantyckiego z mnóstwem wysp, z których największą jest Achill, będąca obecnie atrakcją turystyczną ze względu na piękny górzysty krajobraz. Góry zajmują zachodnią i północną część hrabstwa, zaś w jego rejonach południowych i wschodnich dominują równiny. Najwyższe wzniesienia stanowią Mweelrea oraz Croagh Patrick, szczyt, który od średniowiecza stanowił jedno z głównych centrów pielgrzymkowych w Irlandii. Legenda głosi, że św. Patryk stojąc na tej górze strącił w przepaść węże, które w Irlandii faktycznie nie występują. Od południa Mayo graniczy z hrabstwem Galway, a konkretnie z jego najrzadziej zaludnioną częścią, zwaną Connemara, będącą w ostatnich stuleciach synonimem irlandzkiego Dzikiego Zachodu, a obecnie stanowiącą największy Gaeltacht, czyli region irlandzkojęzyczny. To tam ma siedzibę Radio na Gaeilge w Carraroe oraz szkoła języka irlandzkiego w Spiddal. Od wschodu do Mayo przylegają tereny hrabstw Sligo i Roscommon.
  

  Odbiorca: :

  Nazwa Twojego znajomego ^* :

  Adres e-mail Twojego znajomego ^* :

  ^* Pola wymagane

  Wyślij   lub  Anuluj

Napisz recenzje

Klasztor w Mayo

Aby zrozumieć istnienie w VIII w. na samym zachodzie Irlandii angielskiego klasztoru, w którym mnisi hołdowali zwyczajom Kościoła celtyckiego, w przeciwieństwie do większości swoich braci w wierze w samej Irlandii, nie wystarczy znajomość chronologii wydarzeń. Potrzebne jest wniknięcie w kulturę i religijność VII-wiecznej Northumbrii, gdzie ścierały się ze sobąwpływy celtyckiej i rzymskiej misji. Ale nie tylko, gdyż należy także znać specyfikę klasztorów kolumbańskich powiązanych z Ioną i wiedzieć, że sama Irlandia nie była pod względem religijnym jednolita. 

Klasztor w Mayo zdecydowanie jest wyjątkowy, unikalny zarówno w kontekście Irlandii, jak i w Europie. Początkowo był jedynym anglosaskim klasztorem na mniejszej z wysp brytyjskich w epoce, gdy to Irlandczycy pielgrzymowali pro Christi amore do wielu miejsc w Europie. Przez długie lata zachował ten oryginalny charakter. Później powoli, w miarę biegu kolejnych wieków coraz bardziej „integrował się” z Irlandią i jej historią. W końcu została jedynie pamięć tkwiąca w nazwie „Mayo Sasów”, a także w świadomości ludzi, a tam – do pewnego stopnia – istnieje do dziś. Lokalność bowiem, podobnie jak i tożsamość, zawsze potrzebuje wsparcia i uzasadnienia w historii.

Współczesne Mayo jest trzecim pod względem wielkości hrabstwem w Republice Irlandii. Położone na zachodnim wybrzeżu rozciąga się od jeziora Corrib i fiordu Kilary Harbour na południu aż po zatokę Killala na północy. Od zachodu posiada urozmaiconą linię brzegową Oceanu Atlantyckiego z mnóstwem wysp, z których największą jest Achill, będąca obecnie atrakcją turystyczną ze względu na piękny górzysty krajobraz. Góry zajmują zachodnią i północną część hrabstwa, zaś w jego rejonach południowych i wschodnich dominują równiny. Najwyższe wzniesienia stanowią Mweelrea oraz Croagh Patrick, szczyt, który od średniowiecza stanowił jedno z głównych centrów pielgrzymkowych w Irlandii. Legenda głosi, że św. Patryk stojąc na tej górze strącił w przepaść węże, które w Irlandii faktycznie nie występują. Od południa Mayo graniczy z hrabstwem Galway, a konkretnie z jego najrzadziej zaludnioną częścią, zwaną Connemara, będącą w ostatnich stuleciach synonimem irlandzkiego Dzikiego Zachodu, a obecnie stanowiącą największy Gaeltacht, czyli region irlandzkojęzyczny. To tam ma siedzibę Radio na Gaeilge w Carraroe oraz szkoła języka irlandzkiego w Spiddal. Od wschodu do Mayo przylegają tereny hrabstw Sligo i Roscommon.

• Ocena:

Tytuł: ^* Komentarz: ^* Twoje imie: ^*

^* Wymagane pola

Wyślij   lub  Anuluj