Augustyn Jankowski OSB

Przy stole Słowa, tom 3 (Okres zwykły: od 2 do 17 niedzieli)

• Wyślij do znajomego

  

  Przy stole Słowa, tom 3 (Okres zwykły: od 2 do 17 niedzieli)

  Po przedstawieniu w dwóch pierwszych tomach serii PRZY STOLE SŁOWA niedziel i uroczystości okresów liturgicznych Adwentu, Bożego Narodzenia, Wielkiego Postu i Wielkanocy przechodzimy do niedziel okresu zwykłego. Ze względów praktycz­nych dzielimy go na dwa tomy. Niniejszy tom, trzeci, za­wiera niedziele zwykłe od drugiej do siedemnastej włącznie. Dołączamy do niego uroczystości Najświętszej Trójcy, Ciała i Krwi Pańskiej oraz Serca Pana Jezusa, które przypadają właśnie w tym okresie zwykłym.

  Do tomu czwartego, który obejmuje niedziele zwykłe od osiem­nastej do ostatniej, a więc do trzydziestej czwartej czyli uroczys­tości Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, zostaną dołączone komen­tarze do pozostałych uroczystości obchodzonych w całej Polsce.

  Układ objaśnień do każdego zestawu czytań mszalnych jest następujący:

  1. Krótki wstęp wprowadza w główną treść danego obchodu.

  2. Trzy kolejne czytania niedzielne i świąteczne otrzymują zwięzłe fachowe objaśnienia biblisty, wskazujące na objawione w pe­rykopach treści autentyczne.

  3. Następuje próba podsumowania – drogą pewnej syntezy – doniosłości teologicznej wszystkich trzech czytań.

  4. Kończy to wszystko bądź proponowana próba zastosowania praktycznego, bądź zestawienie przydatnego materiału poglądowego z różnych zakresów.

  Odbiorca: :

  Nazwa Twojego znajomego ^* :

  Adres e-mail Twojego znajomego ^* :

  ^* Pola wymagane

  Wyślij   lub  Anuluj

Po przeżyciu misterium Wcielenia, przygotowanym przez ad­went, a zakończonym obchodem Chrztu Pańskiego w 1 Niedzielę po Objawieniu rozpoczynamy w roku liturgicznym cykl nie­dziel zwykłych. Na początku tego długiego okresu – a są to 33 lub 34 tygodnie – Kościół wprowadza nas w tematy życiowe jako nastę­pstwa wiary w misterium Wcielenia. Mówiąc misterium, wyrażamy nie tylko samą niedościgłą tajemnicę, jak Bóg mógł się stać człowiekiem, ale – i to przede wszystkim – pewną tajemniczą akcję, która rozgrywa się w naszym ludzkim czasie. Czas ten, rozciągający się aż po paruzję Chrystusa, można nazwać „czasem Kościoła” (H. Schlier) lub „czasem między dwoma przyjściami Chrystusa” (teologia francuska). Scenariusz akcji i re­żyseria są Boże, ale w akcji niezbędny jest nasz udział jako aktorów. Zapowiedziały to już ogólnie apele Epifanii i Chrztu Pańskiego. Otóż powiązanie ich jest następujące: Epifania Pana winna przedłużać się nieustannie w nas, którzy należymy do Niego przez chrzest (fragment z komentarza do 2. Niedzieli Zwykłej)