Augustyn Jankowski OSB

Przy stole Słowa, tom 1 (Adwent, Boże Narodzenie)

• Wyślij do znajomego

  

  Przy stole Słowa, tom 1 (Adwent, Boże Narodzenie)

  Adresatami serii tomów, wychodzących pod wspólnym tytułem PRZY STOLE SŁOWA, są przede wszystkim kaznodzieje jako odpowiedzialni za „Stół Słowa”, zastawiany co niedzielę dla wiernych w pierwszej części liturgii eucharystycznej, a następnie katecheci przygotowujący młodzież do pełnego korzystania z liturgii nadchodzącego obchodu. Ale skorzystają z tych kart również ci wszyscy, którzy nie mają wprawdzie takich obowiązków, ale pragną głębiej wejść w przeżywanie osobiste liturgii mszalnej, by lepiej myśleć, czuć i żyć z Kościołem.

  Układ objaśnień do każdego zestawu czytań mszalnych jest następujący:

  1. Krótki wstęp wprowadza w główną treść danego obchodu.

  2. Trzy kolejne czytania niedzielne i świąteczne otrzymują zwięzłe fachowe objaśnienia biblisty, wskazujące na objawione w pe­rykopach treści autentyczne.

  3. Następuje próba podsumowania – drogą pewnej syntezy – doniosłości teologicznej wszystkich trzech czytań.

  4. Kończy to wszystko bądź proponowana próba zastosowania praktycznego, bądź zestawienie przydatnego materiału poglądowego z różnych zakresów.

  Nie znajdzie tu czytelnik – jak widać z powyższego – ani gotowych w całości homilii, ani rozmyślań w pełni rozwiniętych. Znajdzie natomiast dla jednych i drugich materiał, oparty tak na trwa­łych osiągnięciach biblistyki, jak i na własnym doświadczeniu homiletycznym piszącego te słowa. W taki właśnie sposób pragnie on się włączyć w nurt „nowej ewangelizacji”, która przecież – nie przestając być w pełni egzystencjalną – winna karmić obficiej Lud Boży autentycznym słowem Pana, zamiast własnymi tylko myślami kaznodziejów, będących przecież tylko sługami słowa (Łk 1,2) (Augustyn Jankowski OSB)

  Odbiorca: :

  Nazwa Twojego znajomego ^* :

  Adres e-mail Twojego znajomego ^* :

  ^* Pola wymagane

  Wyślij   lub  Anuluj

Teksty tej niedzieli ukazują dawne i nowe oczekiwanie całej ludzkości na Boga Zbawiciela, który sam, z własnej inicjatywy, przy­bliża się do niej. Dawne oczekiwanie, wręcz tęsknotę, reprezen­tuje w pierwszym czytaniu Izrael, świadomy swej odległości od Boga na skutek własnych grzechów, smutnego dziedzictwa wszyst­kich ludzi przed Odkupieniem. Nowe zaś oczekiwanie – nowotestamentowe – zilustrowane Ewangelią i urywkiem listu św. Pawła, odnosi się do Kościoła Chrystusowego, tej „zbawiającej wspólnoty zbawionych” (jak się wyraził jeden z ojców Soboru), która reprezentuje już odkupioną ludzkość, oczekującą dopełnienia planu zbawienia – paruzji Chrystusa. To nowe oczekiwanie, jakkolwiek również tęskne, ma być przede wszystkim czujne (fragment z komentarza do 1. Niedzieli Adwentu)