Tomasz Rowiński

Bękarty Dantego

• Wyślij do znajomego

  

  Bękarty Dantego

  Umiłowanie prawdy staje się faktycznie umiłowaniem chwały osobistej. Medytacja pierwszego zdania, jakie zapisuje Dante, pokazuje nam jego paradoksalność – miłowanie prawdy to pragnienie chwały. Pragnienie pozostawienia czegoś potomnym jest tęsknotą za tą nieśmiertelnością, która nie jest jednak życiem wiecznym. [...]
  
  Dante [...] doskonale zdaje sobie sprawę, że porzuca dotychczasowe ścieżki rozumowania i przekracza intelektualny Rubikon. Niestety, w praktyce wydaje się, że porzuca prawdę o rzeczywistości dla chwały i staje się jednym z ojców ideologicznej skazy prześladującej nowożytność. [...]
  
  Sens właściwej władzy duchowej zostaje z tej koncepcji wyłączony, wiara bez wsparcia rozumu wydaje się ludziom daleka i nierealna, choćby nawet uznawali jej zasadność. Stąd już tylko krok do jej praktycznego odrzucenia poprzez poddanie się twardym okolicznościom, jakie stwarza budowanie „raju ziemskiego”. (fragment szkicu tytułowego)

  Odbiorca: :

  Nazwa Twojego znajomego ^* :

  Adres e-mail Twojego znajomego ^* :

  ^* Pola wymagane

  Wyślij   lub  Anuluj

Książka Tomasza Rowińskiego przypomina starą prawdę: chrześcijaństwo jest niezawodną drogą ku Wieczności i niezbędnym światłem dla doczesności. Nowoczesność tę prawdę zanegowała, ale ludzie i narody ciągle jej potrzebują. (Marek Jurek)

Rowiński „jątrzy”: zamiast napawać się sukcesem ciepłej wody w kranach, zamiast nakręcać emocjami romantycznego patriotyzmu, zamiast podchwytywać z wdzięcznością każdy niby przychylny Kościołowi aplauz świata – on drąży, docieka, sprawdza racje i intencje. Robi to na szerokim polu pytań o dziedzictwo chrześcijańskie, o kształt nowoczesności, o polską polityczność dzisiaj, o Kościół Benedykta i Franciszka. Takie połączenie warsztatu historyka idei i katolika upominającego się o „widzialne chrześcijaństwo” daje autorowi pozycję wyjątkową. Książka niezbędna dla każdego kto woli myśleć, a nie klaskać. Myśleć, żeby się nie zgubić. (Paweł Milcarek)

Jednym z przekleństw nowoczesnej kultury jest rozdzielanie rozumu i wiary. W konsekwencji wśród znaczącej części elit europejskich utarło się złudne przekonanie o tym, że wiedza i mądrość tożsame są z przyjęciem świeckiej wizji świata. Karykaturalną odpowiedzią na ten stan rzeczy są rozmaite intelektualne szaleństwa odwołujące się do mitu romantycznego. Tomasz Rowiński w swoich esejach demaskuje manowce, na które prowadzą nas obie strony sporu. (Filip Memches)