Zobacz większe
36,30 zł
ISBN | 9788382050066 |
Format | MP3 |
Brak | Tekst który się nie wyświetla i musi być na końcu, jeśli nie ma podtyułu |
Produkt jest w wersji wirtualnej, tzn. po opłaceniu metodą przelewu PayU otrzymacie Państwo e-mailem link do pobrania plików audio. Jeżeli taki e-mail (dość często trafia do folderu SPAM lub kosza) nie dotarł, proszę napisać na e-mail: jacek@tyniec.com.pl. Pliki wyślemy za pomocą aplikacji WeTransfer. Przed zakupem proponujemy zapoznać się z fragmentem, który udostępniliśmy na naszym kanale YT.
Śpiew: schola benedyktynów tynieckich
Czas nagrania: 55 min. 2 sek.
Realizacja nagrań: Marcin Domżał
© Prawa autorskie zastrzeżone. Kopiowanie, publiczne odtwarzanie bez zezwolenia zabronione.
Ton II Określany jest jako smutny (tristis). Nie jest to jednak pełna jego charakterystyka. Ma on w sobie też coś z ukojenia i pewności. Te dwie, pozornie sprzeczne cechy łączy w tym tonie wspólny korzeń. Rozbrzmiewający tu smutek to, owszem, łzy czy porzucenie, ale nigdy rozpacz. Jest to bardziej świadome zasmucenie uznającego swe grzechy i korzącego się grzesznika. Wiele w nim dramatyzmu kondycji ludzkiej, przełamującej się wszakże w nadzieję płynącą z ostatecznego zawierzenia. Melodie utrzymane w tym tonie, obok błagania i płaczu, niosą też w sobie jakieś głębokie ukojenie – choćby tylko przeczuwane, jednakże wyraźnie obecne, gdyż syci je nadzieja. Piękno i tajemnica tego tonu tkwią we wzajemnym przenikaniu się i nieustannej grze toczącej się między owymi dwoma, wspomnianymi wyżej jego obliczami – smutkiem i nadzieją. Gra ta w pełni nabiera swego sensu w Tajemnicy Paschalnej. Zarazem jest czymś tak bardzo ludzkim, jak niemożność życia samym bólem. Niewątpliwie opisujemy tu rzeczywistość w pełni subiektywną i introspektywną. Pozostaje wszak ona najgłębszym śladem najważniejszych spraw naszego życia odciśniętym w niezatarty sposób na dnie naszego serca. Jest to wielkie zwrócenie się ku sobie – ku własnej słabości, aby odnaleźć Boga objawiającego się w pełnym miłosierdzia pochyleniu się nad grzesznikiem.
01. – Ad te leavi (02:13)
02. – O sapientia (02:13)
03. – Tecum (08:17)
04. – Alleluia (03:03)
05. – Te Lucis (01:43)
06. – Corde (03:32)
07. – Fit (02:53)
08. – Ecce (02:29)
09. – Audi (02:40)
10. – Exaltabo (02:30)
11. – Laudate (02:28)
12. – Ingrediente (03:20)
13. – Exsultet (02:36)
14. – Haec (05:20)
15. – Benedicite (03:44)
16. – Alleluia (03:19)
Barwy chorału - Ton 2 (pliki mp3 do pobrania)
Produkt jest w wersji wirtualnej, tzn. po opłaceniu metodą przelewu PayU otrzymacie Państwo e-mailem link do pobrania plików audio. Jeżeli taki e-mail (dość często trafia do folderu SPAM lub kosza) nie dotarł, proszę napisać na e-mail: jacek@tyniec.com.pl. Pliki wyślemy za pomocą aplikacji WeTransfer. Przed zakupem proponujemy zapoznać się z fragmentem, który udostępniliśmy na naszym kanale YT.
Śpiew: schola benedyktynów tynieckich
Czas nagrania: 55 min. 2 sek.
Realizacja nagrań: Marcin Domżał
© Prawa autorskie zastrzeżone. Kopiowanie, publiczne odtwarzanie bez zezwolenia zabronione.
Ton II Określany jest jako smutny (tristis). Nie jest to jednak pełna jego charakterystyka. Ma on w sobie też coś z ukojenia i pewności. Te dwie, pozornie sprzeczne cechy łączy w tym tonie wspólny korzeń. Rozbrzmiewający tu smutek to, owszem, łzy czy porzucenie, ale nigdy rozpacz. Jest to bardziej świadome zasmucenie uznającego swe grzechy i korzącego się grzesznika. Wiele w nim dramatyzmu kondycji ludzkiej, przełamującej się wszakże w nadzieję płynącą z ostatecznego zawierzenia. Melodie utrzymane w tym tonie, obok błagania i płaczu, niosą też w sobie jakieś głębokie ukojenie – choćby tylko przeczuwane, jednakże wyraźnie obecne, gdyż syci je nadzieja. Piękno i tajemnica tego tonu tkwią we wzajemnym przenikaniu się i nieustannej grze toczącej się między owymi dwoma, wspomnianymi wyżej jego obliczami – smutkiem i nadzieją. Gra ta w pełni nabiera swego sensu w Tajemnicy Paschalnej. Zarazem jest czymś tak bardzo ludzkim, jak niemożność życia samym bólem. Niewątpliwie opisujemy tu rzeczywistość w pełni subiektywną i introspektywną. Pozostaje wszak ona najgłębszym śladem najważniejszych spraw naszego życia odciśniętym w niezatarty sposób na dnie naszego serca. Jest to wielkie zwrócenie się ku sobie – ku własnej słabości, aby odnaleźć Boga objawiającego się w pełnym miłosierdzia pochyleniu się nad grzesznikiem.
01. – Ad te leavi (02:13)
02. – O sapientia (02:13)
03. – Tecum (08:17)
04. – Alleluia (03:03)
05. – Te Lucis (01:43)
06. – Corde (03:32)
07. – Fit (02:53)
08. – Ecce (02:29)
09. – Audi (02:40)
10. – Exaltabo (02:30)
11. – Laudate (02:28)
12. – Ingrediente (03:20)
13. – Exsultet (02:36)
14. – Haec (05:20)
15. – Benedicite (03:44)
16. – Alleluia (03:19)
Odbiorca: :
* Pola wymagane
lub Anuluj
Benedyktyni są mnichami, a ich duchowość wywodzi się z najwcześniejszych przejawów życia konsekrowanego w Kościele. Monastycyzm chrześcijański jest formą odpowiedzi człowieka na łaskę Ewangelii. Cechą naczelną duchowości monastycznej jest "bycie z Bogiem", do którego mnich dąży przez metanoię, czyli codzienne nawracanie się. Monastycyzm ma swe bardzo wyraźne miejsce w Kościele jako ZNAK absolutu Bożego.