Ks. dr Jarosław Superson SAC

Wersety psalmiczne w preces godzin kanonicznych

• Wyślij do znajomego

  

  Wersety psalmiczne w preces godzin kanonicznych

  Kluczowym terminem w tytule pracy są wersety pochodzące z Księgi Psalmów. Wersety psalmiczne już w epoce starożytnej Kościoła zostały umieszczone w strukturze modlitw nazywanych godzinami kanonicznymi (inne ich nazwy: Officium Divinum, preces canonicae czy opus Dei), czyli przeznaczonych do zanoszenia przez Lud Boży podczas konkretnej chwili dnia. Wersety psalmiczne umieszczono w części określanej preces. Należy jednak pamiętać, że preces podlegały przez wieki zmianom i nie tylko wersety psalmiczne były ich elementem składowym. Miały one w Officium Divinum realizować naukę św. Pawła Apostoła (por. 1 Tm 2,1–4) o zanoszeniu do Boga modlitw za wszystkich ludzi i zazwyczaj miały charakter pokutny, a współcześnie dla nieszporów są to preces o charakterze intercessiones, zaś dla jutrzni invocationes.

  Problematyka podjętego studium i jej aktualność dotyczy życia w Kościele i życia Kościoła. Do wielu różnych zadań Kościoła należy nieustanne głoszenie słowa Bożego, które w liturgii ma miejsce uprzywilejowane. To właśnie w liturgii, w której mamy do czynienia z Bożym zstępowaniem (aspekt katabatyczny) i ludzkim wstępowaniem (aspekt anabatyczny), zachodzi rozmowa między Bogiem a człowiekiem, między ludem Bożym – Kościołem a Bogiem

  Odbiorca: :

  Nazwa Twojego znajomego ^* :

  Adres e-mail Twojego znajomego ^* :

  ^* Pola wymagane

  Wyślij   lub  Anuluj

Obszar bardzo rozbudowanej kwerendy naukowej i zakres badań został przedstawiony we Wstępie bardzo sumiennie i już na początku stanowi dowód wiarygodności i zasadności podjętego tematu, który ze względu na swoją rozległość i brak źródeł „definitywnych” mógłby sprawić wrażenie zbyt otwartego i nie rokującego pewnych wniosków, a w związku z tym daremnego trudu i niewystarczającej jego celowości tak pod względem naukowym jak i pastoralnym. Jednak Autor słusznie szuka dla swojej pracy innych uzasadnień niż tylko zwykłe zdefiniowanie lub ustalenie jednego czy źródłowego kanonu preces.

s. dr hab. Adelajda Sielepin CHR, prof. UPJPII

Spełniająca wszystkie kryteria odkrywczej i nowatorskiej pracy naukowej, książka J. Supersona bardzo dobrze wpisuje się w najnowszą inicjatywę Instytutu Liturgicznego w Krakowie, który od 2010 roku podjął badania źródłoznawcze we współpracy z innymi ośrodkami naukowymi Europy środkowowschodniej w ramach serii konferencji „Ad fontes liturgicos”.

ks. dr hab. Przemysław Nowakowski CM, prof. UPJPII