Leon Knabit OSB

Przestań narzekać, zacznij żyć. Część 3

• Wyślij do znajomego

  

  Przestań narzekać, zacznij żyć. Część 3

  Okazuje się, że sprawy, które interesują głównie określoną społeczność, mogą być ciekawe także dla szerszego grona. Dlatego zdecydowaliśmy się wydać trzeci już tomik tynieckich felietonów. Mówi się o prasie i w ogóle o mediach, że to czwarta władza. Czego nie ma w mediach, to u wielu ludzi w ogóle nie istnieje. Jest pewien kryzys popularności wiadomości, które są przekazywane drukiem. Dzisiaj niektóre portale internetowe wprost na żywo przekazują to, co się dzieje w bliższym i dalszym otoczeniu. Jednak druk z pewnością nie upadnie. Wielu jest miłośników wiadomości, a także i dłuższych treści drukowanych. Papier szeleszczący, czasem jeszcze zapach farby drukarskiej, niezła trwałość przekazu, bo elektronika czasem zawodzi… To są atuty…

  Poza prasą ogólnopolską rozmaitych odcieni mamy tez gazetki lokalne. Wydają je rozmaite ugrupowania świeckie i duchowne, wśród nich parafie i samorządy. O ile są mądrze redagowane, cieszą się popularnością. A i tak zawsze pozostają kopalnią wiedzy o małych ojczyznach. Brałem kiedyś udział w spotkaniu redaktorów gazet lokalnych, które się odbywało w ciekawej wiosce podolkuskiej, w Krzykawce. Ciekawi ludzie, ciekawe inicjatywy, interesujące wykłady ma poziomie uniwersyteckim.

  Teksty, które przedstawiamy niżej pomogą poznać refleksje kapłana na temat parafii, w której blisko pół wieku temu był proboszczem. Mogą też pomóc porównać problematykę z problematyka lokalnej gazetki, a może nawet, gdyby takiej gazetki nie było, założyć ją w swoim środowisku. Może być wielką pomocą w duszpasterstwie parafialnym.. Modlitwę obiecuję w intencji Wszystkich, którzy do tej książeczki zajrzą. Proszę też o modlitwę, bym mógł według woli Bożej dzielić się i nadal swoim doświadczeniem, jak również korzystać z cennego doświadczenia tych Ludzi, których Pan Bóg zechce postawić na mojej drodze / Leon Knabit OSB

  Odbiorca: :

  Nazwa Twojego znajomego ^* :

  Adres e-mail Twojego znajomego ^* :

  ^* Pola wymagane

  Wyślij   lub  Anuluj

O kuszeniu Pana Jezusa słyszeliśmy od najmłodszych lat i słyszymy zawsze na początku Wielkiego Postu. Pan Jezus daje sobie lekko radę z szatanem, gdy ten próbuje Go namówić do czynienia cudów. I podczas nauczania publicznego Jezus często zmaga się z szatanem, zawsze zwycięsko. Ale szatan nie daje za wygraną. Jeśli nie udało mu się z Jezusem, musi się udać z Jego wyznawcami. Pamięta o tym, że Ewa z Adamem dali się zwieść, tym śmielej więc poczyna sobie z ludźmi. Ile to razy my sami ulegaliśmy pokusie do gniewu, do lenistwa, do gadulstwa, do picia alkoholu i do… (proszę przypomnieć Sobie w czasie wielkopostnych rekolekcji, gdzie się udało szatanowi nas pokonać.) A jeśli w Poście zbliżamy się bardziej do Jezusa, to tym samym oddalamy się od szatana. Ale nawet oddaleni, możemy się od złego ducha czegoś nauczyć. Od szatana? Tak, za jego wzorem musimy być kusicielami. Ale właśnie – kusicielami do dobrego, do dobrych uczynków. Pozwalam sobie celowo na użycie tego słowa: Bądźmy KUSICIELAMI. Jeśli szatan atakuje nas nieustępliwie na każdym kroku, nie wystarczy tylko bronić się i to rozpaczliwie, z niewiarą we własne siły. „ I znów ulegnę złu…” A Jezus mówi nam: „Idźcie i głoście!”. A do czego mamy głosić, kusząc? Ano choćby do pójścia do kościoła. Jakie tu szerokie pole do działania. Próbowaliśmy? Dzieci i młodzież – do pilności i posłuszeństwa. Chłopców do nie picia wódki, dziewczyny – do zakładania przyzwoitych sukienek. A ile jeszcze innych okazji. Pomyślmy, poszukajmy. Bo przecież nie jesteśmy sami. Z nami jest zwycięski Jezus ze swoją Matką, Pogromczynią Szatana.