26,00 zł
Seria | Fundamenta |
Oprawa | Miękka |
Format | 168x238 |
Stron | 174 |
Brak | Tekst który się nie wyświetla i musi być na końcu, jeśli nie ma podtyułu |
Siódmy tom serii Fundamenta, to edycja, która po raz pierwszy w polskim przekładzie prezentuje dwa ważne utwory Grzegorza z Nyssy: O życiu i cudach świętego Grzegorza Cudotwórcy oraz O życiu świętej Makryny. Publikacja, opracowana przez Ewę Wipszycką i Martę Przyszychowską, ukazuje nie tylko teksty hagiograficzne, lecz także ich szerokie opracowanie naukowe, pozwalające odczytać je w kontekście historycznym, teologicznym i literackim. Oba dzieła, powstałe w drugiej połowie IV wieku, stanowią wyjątkowe świadectwo tego, jak Grzegorz z Nyssy rozumiał świętość, duchowe dziedzictwo Kościoła oraz znaczenie rodzinnych i intelektualnych tradycji chrześcijańskiego Wschodu.
Pierwsza część tomu poświęcona jest Żywotowi Grzegorza Cudotwórcy, w którym autor kreśli portret biskupa Neocezarei – ucznia Orygenesa, teologa, ascety i cudotwórcy. Ewa Wipszycka rekonstruuje z niezwykłą precyzją tło historyczne utworu, przywołując bogaty materiał źródłowy i ukazując złożoność przekazu hagiograficznego. Analizuje także elementy literackie i teologiczne dzieła, ukazując, w jaki sposób Grzegorz z Nyssy wykorzystał motywy cudów, nawróceń i prześladowań, by stworzyć wzorzec biskupa i nauczyciela wiary. Komentarz wprowadza czytelnika w dyskusje wokół autorstwa przypisywanych Cudotwórcy tekstów, jego związków z Orygenesem oraz w refleksję nad rozwojem doktryny chrześcijańskiej w III i IV wieku.
Druga część publikacji zawiera Żywot świętej Makryny – jedno z najbardziej poruszających świadectw życia ascetycznego w epoce patrystycznej. Marta Przyszychowska, autorka wstępu i komentarzy, analizuje dzieło zarówno jako hagiografię, jak i jako literacką apoteozę kobiecej świętości. Makryna – siostra Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nyssy – staje się tu figurą duchowego przewodnictwa i mądrości, której wpływ kształtował całe pokolenie Ojców Kapadockich. W komentarzach ukazane zostają także kwestie autentyczności przekazu, jego powiązania z tradycją ascezy w Kapadocji i znaczenie Makryny dla wczesnochrześcijańskiego ideału życia doskonałego.
Dzieła hagiograficzne stanowią więc nie tylko edycję źródeł, ale i dogłębne studium dwóch kluczowych tekstów hagiograficznych późnej starożytności. Staranność tłumaczenia Marty Przyszychowskiej, obszerny aparat naukowy, wnikliwe komentarze i interdyscyplinarne podejście czynią z tej publikacji ważne narzędzie badań nad duchowością wczesnego chrześcijaństwa oraz nad sposobami, w jakie teologia i literatura wspólnie kształtowały chrześcijańską pamięć o świętych. To publikacja, która otwiera czytelnikowi dostęp do żywej tradycji patrystycznej – tradycji, w której historia, wiara i myśl filozoficzna splatają się w opowieść o poszukiwaniu świętości.
Dzieła hagiograficzne
Siódmy tom serii Fundamenta, to edycja, która po raz pierwszy w polskim przekładzie prezentuje dwa ważne utwory Grzegorza z Nyssy: O życiu i cudach świętego Grzegorza Cudotwórcy oraz O życiu świętej Makryny. Publikacja, opracowana przez Ewę Wipszycką i Martę Przyszychowską, ukazuje nie tylko teksty hagiograficzne, lecz także ich szerokie opracowanie naukowe, pozwalające odczytać je w kontekście historycznym, teologicznym i literackim. Oba dzieła, powstałe w drugiej połowie IV wieku, stanowią wyjątkowe świadectwo tego, jak Grzegorz z Nyssy rozumiał świętość, duchowe dziedzictwo Kościoła oraz znaczenie rodzinnych i intelektualnych tradycji chrześcijańskiego Wschodu.
Pierwsza część tomu poświęcona jest Żywotowi Grzegorza Cudotwórcy, w którym autor kreśli portret biskupa Neocezarei – ucznia Orygenesa, teologa, ascety i cudotwórcy. Ewa Wipszycka rekonstruuje z niezwykłą precyzją tło historyczne utworu, przywołując bogaty materiał źródłowy i ukazując złożoność przekazu hagiograficznego. Analizuje także elementy literackie i teologiczne dzieła, ukazując, w jaki sposób Grzegorz z Nyssy wykorzystał motywy cudów, nawróceń i prześladowań, by stworzyć wzorzec biskupa i nauczyciela wiary. Komentarz wprowadza czytelnika w dyskusje wokół autorstwa przypisywanych Cudotwórcy tekstów, jego związków z Orygenesem oraz w refleksję nad rozwojem doktryny chrześcijańskiej w III i IV wieku.
Druga część publikacji zawiera Żywot świętej Makryny – jedno z najbardziej poruszających świadectw życia ascetycznego w epoce patrystycznej. Marta Przyszychowska, autorka wstępu i komentarzy, analizuje dzieło zarówno jako hagiografię, jak i jako literacką apoteozę kobiecej świętości. Makryna – siostra Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nyssy – staje się tu figurą duchowego przewodnictwa i mądrości, której wpływ kształtował całe pokolenie Ojców Kapadockich. W komentarzach ukazane zostają także kwestie autentyczności przekazu, jego powiązania z tradycją ascezy w Kapadocji i znaczenie Makryny dla wczesnochrześcijańskiego ideału życia doskonałego.
Dzieła hagiograficzne stanowią więc nie tylko edycję źródeł, ale i dogłębne studium dwóch kluczowych tekstów hagiograficznych późnej starożytności. Staranność tłumaczenia Marty Przyszychowskiej, obszerny aparat naukowy, wnikliwe komentarze i interdyscyplinarne podejście czynią z tej publikacji ważne narzędzie badań nad duchowością wczesnego chrześcijaństwa oraz nad sposobami, w jakie teologia i literatura wspólnie kształtowały chrześcijańską pamięć o świętych. To publikacja, która otwiera czytelnikowi dostęp do żywej tradycji patrystycznej – tradycji, w której historia, wiara i myśl filozoficzna splatają się w opowieść o poszukiwaniu świętości.
Odbiorca: :
* Pola wymagane
lub Anuluj
Grzegorz z Nyssy (ok. 335–ok. 395 r.) był biskupem Nyssy w Kapadocji, wybitnym teologiem i mistykiem, zaliczanym do trójki wielkich Ojców Kapadockich, obok swojego brata Bazylego Wielkiego i przyjaciela Grzegorza z Nazjanzu. Pochodził ze znanej z pobożności arystokratycznej rodziny. Początkowo był retorem, jednak po śmierci żony poświęcił się życiu ascetycznemu. Jako biskup odegrał kluczową rolę w sporach teologicznych IV wieku, broniąc ortodoksji nicejskiej przeciwko arianizmowi, m.in. na soborze w Konstantynopolu (381 r.). Pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką, obejmującą traktaty dogmatyczne, pisma ascetyczno-mistyczne i homilie, które charakteryzują się głębią filozoficzną i alegoryczną interpretacją Pisma Świętego, co czyni go jednym z najbardziej oryginalnych myślicieli wczesnego Kościoła.