E-book - Okruchy

Fragmenty:

Potrzebujemy zrozumienia i potrzebujemy spotkania. Bóg daje nam jedno i drugie: tyle, ile potrzeba i wtedy, kiedy potrzeba. Inicjatywa należy do Niego. On jeden wie, kiedy nas wyprawić do naszego Emaus, i kiedy się do nas przyłączyć, i co nam w drodze mówić. Błogosławiona ta chwila; ale błogosławione także wszystkie inne, bo albo do tego spotkania prowadzą, albo z tego zrozumienia czerpią.

Póki żyjemy na tym świecie, żadne widzenie nie zastąpi wiary. Przez wiarę biegnie nasza droga, tak to Bóg najwyraźniej zaplanował; czasem, rzadko, bo tylko u ludzi gotowych już do tego, widzenie może wiarę podeprzeć, ale nic więcej. I właśnie o wiarę Bóg nas prosi; widzenie (autentyczne!) tylko On może dać i kiedyś sam da; kiedy już nasza wiara do niego dojrzeje.

Nie ma życia bez zgody, a nie ma zgody bez ugody. Relacja, w której obie strony ciągną każda do siebie i dla siebie, jest od korzeni chora i może być tylko powodem nieszczęścia, krótszego lub dłuższego. Oczywiście ugoda nie na tym polega, żeby jedna strona ustępowała zawsze, a druga nigdy.

Dobro i zło są tak splątane, że na tym świecie nie można by wyplenić jednego bez naruszenia drugiego. (…) każdy człowiek jest takim splotem, granica między dobrem a złem biegnie przez jego własne serce; i życie, nieraz długie, jest okazją do tego, żeby on we współpracy z Łaską Bożą wyplątał się z kąkolu i stał się ziarnem czystym.

Nigdy sobie nie wolno powiedzieć: Bóg już na mnie machnął ręką. Ostatnie, co by mógł zrobić! (…) Ale w końcu Syn Boży przyniósł nam inny obraz Boga, i przyniósł nie tylko słowami, ale i czynem. Dał się ludziom zamęczyć nie po to, żeby utrwalić im obraz Boga Mściciela, ale przeciwnie: żeby im pokazać, jak daleko Bóg gotów się posunąć dla ich ratowania.

Nasi gorliwi tropiciele zagrożeń chodzą po świecie tak, jakby każdy krok groził śmiertelną pułapką. Chyba nie czytali: Będziesz stąpał po wężach i żmijach… (Ps 91,13). Przecież w tym psalmie nie chodzi o hodowlę gadów. Chodzi o ufność dziecka Bożego, które wie i nie wątpi, że Bóg rządzi światem i że nawet jeśli dopuszcza cierpienie, to do czasu i dla tym większego naszego dobra trwałego. I naprawdę należy się Mu ta ufność. Ci, którzy tak się bezustannie rozglądają za szatanem, czuliby się bezpieczniejsi i szczęśliwsi, gdyby ten sam czas zużyli na zajmowanie się Bogiem.