Jak w japońskiej kaligrafii jednym pociągnięciem pędzla pisze się ideogram (czasem skomplikowany) czy nawet całą sentencję, tak tutaj od wyjścia Syna Bożego od Ojca aż do Jego powrotu w Chwale na sąd, zapisana jest cała Msza. Tylko tutaj to jedno pociągnięcie trwało 5 dni plus cały jeden – kosmetyczna, ale uważna korekta.
Syn Boży nie ubrał swojego człowieczeństwa – jak się ubiera roboczy kombinezon do brudnej pracy – do wykonania dzieła odkupienia, a po dokonaniu tego dzieła nie zdjął go i nie odłożył jako pamiątkowy, ale już zbędny rekwizyt, ciesząc się samym swoim Bóstwem. Wcielenie nie ogranicza się do Bożego narodzenia jako człowieka.
Ojciec, przed którego obliczem Syn w Wieczerniku rozdaje Apostołom swoje Ciało i Krew, widzi JEDNO, bo widzi ścisły związek tej ofiary z Ofiarą krzyża. Widzi JEDNO – zjednoczone z Synem-Głową Jego Ciało-Kościół. Widzi JEDNO wieczne przymierze – nierozerwalny węzeł żywej ofiary, z którą Syn Zmartwychwstały wchodzi do Przybytku w niebie.
Właśnie Zmartwychwstanie jest odpowiedzią Ojca na bezwarunkowe zawierzenie Syna Ojcu. Pan wraca do chwały, po prawicy Ojca, jako Bóg-Człowiek, który wydoskonalił się przez to, co wycierpiał z miłości do nas. Przymierze jest wieczne, bo Jezus Chrystus żyje!
Choć minie okres śpiewania kolęd i śpiewać się będzie podczas liturgii różne pieśni, z Mszy nuty kolędy nie da się usunąć całkowicie, jak nie da się z niej usunąć chwili, gdy na głos kapłana pod osłonami chleba i wina przychodzi Pan (Wśród nocnej ciszy).
Słowo Wcielone tym, którzy Je przyjęli, dało moc, aby stali się dziećmi Bożymi (por. J 1,12). Oby Ojciec u kresu naszego życia znalazł w nas podobieństwo do swojego Syna (Hieronim St. Kreis OSB)
Msza z kolędą
Jak w japońskiej kaligrafii jednym pociągnięciem pędzla pisze się ideogram (czasem skomplikowany) czy nawet całą sentencję, tak tutaj od wyjścia Syna Bożego od Ojca aż do Jego powrotu w Chwale na sąd, zapisana jest cała Msza. Tylko tutaj to jedno pociągnięcie trwało 5 dni plus cały jeden – kosmetyczna, ale uważna korekta.
Syn Boży nie ubrał swojego człowieczeństwa – jak się ubiera roboczy kombinezon do brudnej pracy – do wykonania dzieła odkupienia, a po dokonaniu tego dzieła nie zdjął go i nie odłożył jako pamiątkowy, ale już zbędny rekwizyt, ciesząc się samym swoim Bóstwem. Wcielenie nie ogranicza się do Bożego narodzenia jako człowieka.
Ojciec, przed którego obliczem Syn w Wieczerniku rozdaje Apostołom swoje Ciało i Krew, widzi JEDNO, bo widzi ścisły związek tej ofiary z Ofiarą krzyża. Widzi JEDNO – zjednoczone z Synem-Głową Jego Ciało-Kościół. Widzi JEDNO wieczne przymierze – nierozerwalny węzeł żywej ofiary, z którą Syn Zmartwychwstały wchodzi do Przybytku w niebie.
Właśnie Zmartwychwstanie jest odpowiedzią Ojca na bezwarunkowe zawierzenie Syna Ojcu. Pan wraca do chwały, po prawicy Ojca, jako Bóg-Człowiek, który wydoskonalił się przez to, co wycierpiał z miłości do nas. Przymierze jest wieczne, bo Jezus Chrystus żyje!
Choć minie okres śpiewania kolęd i śpiewać się będzie podczas liturgii różne pieśni, z Mszy nuty kolędy nie da się usunąć całkowicie, jak nie da się z niej usunąć chwili, gdy na głos kapłana pod osłonami chleba i wina przychodzi Pan (Wśród nocnej ciszy).
Słowo Wcielone tym, którzy Je przyjęli, dało moc, aby stali się dziećmi Bożymi (por. J 1,12). Oby Ojciec u kresu naszego życia znalazł w nas podobieństwo do swojego Syna (Hieronim St. Kreis OSB)
Odbiorca: :
* Pola wymagane
lub Anuluj
Hieronim St. Kreis OSB - urodził się w Krośnie. Profes tyniecki od roku 1983. Studiował teologię w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie; święcenia kapłańskie przyjął w roku 1989. Od roku 1990 pracuje nad zastosowaniem ikebany w liturgii. W latach 1990–2005 realizował dekoracje kwiatowe w kościele tynieckim, kontynuuje od 2013. Opublikował: podręcznik ikebany liturgicznej "Kwiaty w kościele. Tajemnice układania" (tomy 1–3b); "Święta Rodzina z Nazaretu. Medytacje biblijne"; "Tyniecka ikebana" (tomy 1–2); tomiki wierszy: "Strumień żółtego piasku", "Jak leci", "Co się stało", "Przed Ikoną", "Kołonotatnik", "Msza z kolędą".