Włodzimierz Zatorski OSB

Kto pragnie szczęścia?

• Wyślij do znajomego

  

  Kto pragnie szczęścia?

  Kto jest szczęśliwy? Czym jest szczęście? To podstawowe pytania dotyczące każdego człowieka. Właściwie każdy z nas takie pytanie w sobie nosi, czy jest tego świadomy, czy nie. Odpowiedź dajemy, podejmując konkretne decyzje związane z naszym życiem. W nich zawiera się nasze osobiste przekonanie o istocie szczęścia, do którego przecież każdy z nas dąży.

  W Ewangelii odnajdujemy bardzo wyraźną odpowiedź na pytanie o nasze szczęście i to nie na marginesie jakiejś sceny, lecz na samym początku Kazania na Górze, w którym Pan Jezus streszcza swoje zasadnicze przesłanie moralne. Błogosławieństwa, w których Pan Jezus mówi, kto jest szczęśliwy, dają nowe spojrzenie na nasze życie i jego sens. Jest ono inne niż to, jakie dominuje w ludzkim podejściu. Błogosławieństwa stanowią swoiste streszczenie całej Ewangelii, czyli Dobrej nowiny odnoszącej się do naszego życia.

  Wydaje się, że znakomitym inspiratorem do naszych refleksji nad sensem błogosławieństw będzie Benedykt XVI, który w książce Jezus z Nazaretu cz. 1. (Kraków 2007) daje ich wnikliwą analizę (str. 69–92). Warto także przeczytać krótki, syntetyczny komentarz do błogosławieństw zawarty w Katechizmie Kościoła Katolickiego (nr 1716–1724). Te teksty będą dla nas punktem wyjścia do zrozumienia sensu błogosławieństw. Dopiero w oparciu o właściwe zrozumienie samych błogosławieństw możemy zająć się zagadnieniem praktycznego ich urzeczywistnienia w naszym życiu. Tutaj z kolei przewodnikiem będzie św. Benedykt, który w swojej Regule pragnie założyć „szkołę służby Pańskiej”, co oznacza także życie według błogosławieństw.

  Odbiorca: :

  Nazwa Twojego znajomego ^* :

  Adres e-mail Twojego znajomego ^* :

  ^* Pola wymagane

  Wyślij   lub  Anuluj

Napisz recenzje

Kto pragnie szczęścia?

Kto jest szczęśliwy? Czym jest szczęście? To podstawowe pytania dotyczące każdego człowieka. Właściwie każdy z nas takie pytanie w sobie nosi, czy jest tego świadomy, czy nie. Odpowiedź dajemy, podejmując konkretne decyzje związane z naszym życiem. W nich zawiera się nasze osobiste przekonanie o istocie szczęścia, do którego przecież każdy z nas dąży.

W Ewangelii odnajdujemy bardzo wyraźną odpowiedź na pytanie o nasze szczęście i to nie na marginesie jakiejś sceny, lecz na samym początku Kazania na Górze, w którym Pan Jezus streszcza swoje zasadnicze przesłanie moralne. Błogosławieństwa, w których Pan Jezus mówi, kto jest szczęśliwy, dają nowe spojrzenie na nasze życie i jego sens. Jest ono inne niż to, jakie dominuje w ludzkim podejściu. Błogosławieństwa stanowią swoiste streszczenie całej Ewangelii, czyli Dobrej nowiny odnoszącej się do naszego życia.

Wydaje się, że znakomitym inspiratorem do naszych refleksji nad sensem błogosławieństw będzie Benedykt XVI, który w książce Jezus z Nazaretu cz. 1. (Kraków 2007) daje ich wnikliwą analizę (str. 69–92). Warto także przeczytać krótki, syntetyczny komentarz do błogosławieństw zawarty w Katechizmie Kościoła Katolickiego (nr 1716–1724). Te teksty będą dla nas punktem wyjścia do zrozumienia sensu błogosławieństw. Dopiero w oparciu o właściwe zrozumienie samych błogosławieństw możemy zająć się zagadnieniem praktycznego ich urzeczywistnienia w naszym życiu. Tutaj z kolei przewodnikiem będzie św. Benedykt, który w swojej Regule pragnie założyć „szkołę służby Pańskiej”, co oznacza także życie według błogosławieństw.

• Ocena:

Tytuł: ^* Komentarz: ^* Twoje imie: ^*

^* Wymagane pola

Wyślij   lub  Anuluj