Brelok - Opactwo tynieckie

• Wyślij do znajomego

  

  Brelok - Opactwo tynieckie

  Odnowa Tyńca łączy się z belgijskim opactwem św. Andrzeja w Brugii. Przygotowano tam na użytek wiernych przekład mszalika wraz z komentarzem. Pod koniec lat dwudziestych w związku z podjęciem polskiej edycji tego dzieła, przybył do naszego kraju jeden z belgijskich mnichów, o. Karol van Oost. W stosunkowo krótkim czasie pojawiły się jednak propozycje założenia nowego klasztoru benedyktyńskiego, a także chętni kandydaci, których kierował on do opactwa św. Andrzeja.

  Spośród różnych możliwości nowej fundacji powracała wciąż myśl o powrocie do Tyńca, który wyróżniał się swą długowiekową historią. Pierwszym przyczółkiem fundacji był, otwarty w 1936 r. w Rabce, dom św. Benedykta, przy którym prowadzono internat dla młodzieży gimnazjalnej. Po trzech latach zabiegów ostatecznie zapadła decyzja o przeniesieniu się do Tyńca. Stało się to możliwe dzięki zgodzie biskupa krakowskiego, księcia Adama Sapiehy. W lipcu 1939 r. grupka mnichów przeprowadziła się z Rabki do Tyńca. Oficjalny powrót i przejęcie klasztoru miało miejsce 30 lipca t.r.
  
  W 1947 r. przystąpiono do odbudowy klasztoru, którą ukończono dopiero na początku XXI w. W latach 1947-1952 odbudowano narożnik południowo wschodni. Odbudowę i rekonstrukcję skrzydła północno wschodniego, środkowego i zachodniego przeprowadzono w latach 80. Ostatnim etapem była odbudowa południowego skrzydła dawnej biblioteki, którą rozpoczęto w połowie lat 90., a prace nad adaptacją wnętrza dokończono w latach 2007-2008.

  Odbiorca: :

  Nazwa Twojego znajomego ^* :

  Adres e-mail Twojego znajomego ^* :

  ^* Pola wymagane

  Wyślij   lub  Anuluj

Napisz recenzje

Brelok - Opactwo tynieckie

Odnowa Tyńca łączy się z belgijskim opactwem św. Andrzeja w Brugii. Przygotowano tam na użytek wiernych przekład mszalika wraz z komentarzem. Pod koniec lat dwudziestych w związku z podjęciem polskiej edycji tego dzieła, przybył do naszego kraju jeden z belgijskich mnichów, o. Karol van Oost. W stosunkowo krótkim czasie pojawiły się jednak propozycje założenia nowego klasztoru benedyktyńskiego, a także chętni kandydaci, których kierował on do opactwa św. Andrzeja.

Spośród różnych możliwości nowej fundacji powracała wciąż myśl o powrocie do Tyńca, który wyróżniał się swą długowiekową historią. Pierwszym przyczółkiem fundacji był, otwarty w 1936 r. w Rabce, dom św. Benedykta, przy którym prowadzono internat dla młodzieży gimnazjalnej. Po trzech latach zabiegów ostatecznie zapadła decyzja o przeniesieniu się do Tyńca. Stało się to możliwe dzięki zgodzie biskupa krakowskiego, księcia Adama Sapiehy. W lipcu 1939 r. grupka mnichów przeprowadziła się z Rabki do Tyńca. Oficjalny powrót i przejęcie klasztoru miało miejsce 30 lipca t.r.

W 1947 r. przystąpiono do odbudowy klasztoru, którą ukończono dopiero na początku XXI w. W latach 1947-1952 odbudowano narożnik południowo wschodni. Odbudowę i rekonstrukcję skrzydła północno wschodniego, środkowego i zachodniego przeprowadzono w latach 80. Ostatnim etapem była odbudowa południowego skrzydła dawnej biblioteki, którą rozpoczęto w połowie lat 90., a prace nad adaptacją wnętrza dokończono w latach 2007-2008.

• Ocena:

Tytuł: ^* Komentarz: ^* Twoje imie: ^*

^* Wymagane pola

Wyślij   lub  Anuluj