pn.-pt. od 8.00 do 16.00
Brak produktów
Zobacz większe
5,01 zł
Informacje dodatkowe
| Materiał | Drewno |
| Rodzaj | Sklejka |
| Długość | 15 cm |
| Grubość | 3 mm |
| Szerokość | 5 cm |
| Brak | Tekst który się nie wyświetla i musi być na końcu, jeśli nie ma podtyułu |
Podziel się
- Napisz opinię
Zakładka drewniana "W czasie wewnętrznego zamętu..." (Ewagriusz z Pontu)
Prezentujemy naszą nową linię produktów grawerowanych laserowo. Jesteśmy dumni również z tego powodu, że proces graweru odbywa się u nas, na miejscu. Pod linkiem znajdziecie film, na którym zobaczycie, jak wygląda proces graweru.
WAŻNE!!! Zdjęcie produktu jest poglądowe. Kolorystyka może się nieznacznie różnić.
Ewagriusz z Pontu - autor ogromnie ważny w dziejach duchowości, nazywany „filozofem na pustyni” lub „pierwszym mnichem teologiem”. Pochodził z Pontu w Azji Mniejszej, był uczniem Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu. Około 383 roku wycofał się na pustelnie egipskie, gdzie pozostawał w kręgu Makarego Wielkiego i jego uczniów.
W nauce Ewagriusza, praktyczna mądrość Ojców pustyni łączy się z wielką kulturą umysłową i znajomością psychologii, przede wszystkim jednak z doświadczeniem mistycznym. Był pierwszym mnichem egipskim, który rozwinął działalność piśmienniczą. Stał się teoretykiem życia pustelniczego i duchowego.
Z czterech pism Ewagriusza zamieszczonych w Filokalii, najważniejszy jest traktat O modlitwie. Głosi on ideał czystej modlitwy, wynikającej z kontroli myśli i opanowania namiętności. Należy stać się – głosił autor – „głuchym i niemym” na wszelkie postrzeżenia zmysłowe i wykluczyć działanie wyobraźni. Trzeba uwolnić się od myślenia refleksyjnego, tak by umysł, pozbawiony wszelkiego rozproszenia, otwarty był jedynie na spotkanie z Bogiem.
W nauce Ewagriusza, „myśli” (logismoí) oznaczają nie tylko podsuwane przez demona marzenia i wyobrażenia, rozbudzające namiętności. Stanowią także wszelkie zainteresowanie tym, co podlega zmysłom i burzy wewnętrzny pokój, co przeszkadza pamięci o Bogu, a przez to oddala od Niego.
Ze względu na to, iż Ewagriusz utożsamia człowieka z „umysłem”, modlitwę pojmuje jako rozmowę i zjednoczenie umysłu z Bogiem. Z tego zrodziła się ewagriańska koncepcja „modlitwy umysłu”. Stanie się ona wzorem w bizantyńskim hezychazmie, który był jednak bardziej skupiony na Osobie Wcielonego Słowa, i dzięki temu uwzględniał całościową wizję człowieka.
Ewagriusz nie mówi o praktyce powtarzania krótkich „monologicznych” formuł, ani o znaczeniu wzywania Imienia Jezus. Tym niemniej, jego rozumienie „modlitwy czystej”, polegającej na wyzbyciu się myśli i wiodącej do kontemplacji, stało się zasadniczym elementem modlitwy Jezusowej. (Filokalia. Teksty o modlitwie serca)
